De East Coast brengt me thuis!!

Zo, daar zijn we weer.... tot nu toe hou ik m'n blog geloof ik extreem goed bij :D

Darwin was gewoon een toptijd. Echt een geweldige stad. De dag na aankomst waren we meteen naar een lokale karaokebar gegaan. Daar bleken allemaal oude mannen te zijn, mannen die eigenlijk allemaal een bijzonder goede stem hadden – echt zo'n rauwe Australische stem. Twee Duitse jongens die we hadden leren kennen waren ook meegegaan en zij zongen – tsja het is onvermijdelijk natuurlijk – de sterren van de hemel met 99 luftballons :p Gewoon een hele leuke avond. Een andere avond was ik uitgegaan met Maggie. Artistiek als ze is had ze me tijdens een spelletje met bodypaint in een haai omgetoverd, en daarmee hadden we een motortour gewonnen aan de oostkust whiiiiieehoe! Ook de night market op de boulevard en de bieb aan het strand waren heerlijke plaatsen om te zijn.

Maar.... uiteindelijk realiseerde ik me...... dat ik nu dus wel in het noord-westen van Australië was :p en eigenlijk (!!!!!) wou ik gewoon via de oostkust naar beneden gaan reizen. De westkust schijnt werkelijk prachtig te zijn, maaaar toch sprak de oostkust me wat meer aan..... Het bevat gewoon wat meer variatie..... Dus, zo gezegd zo gedaan: ik zat weer in het vliegtuig. Dit keer van Darwin naar Cairns.

Eenmaal in Cairns aangekomen kon mijn reis naar het zuiden beginnen!!!! O nee, wacht, ik ging eerst nog voor een paar dagen naar het noorden. Daar liggen Cape Tribulation, the Daintree forest en Port Douglas. Ik heb een prachtige tocht gemaakt over de Daintree rivier. Deze is wel 340 miljoen (!!!!) jaar oud. De Amazone in Brazilië is daar bijvoorbeeld een klein kindje bij. Er waren o.a. wilde krokodillen van wel 6 meter in de Daintree rivier te vinden. Geen schatjes!!!! Het schijnen de enige explosieve dieren te zijn die instinctief TOCH aanvallen/eten als ze GEEN honger hebben. Daar moesten we dus netjes een paar meter vandaan blijven o:-) Verder ben ik op een fenomenaal strand geweest, waar ik m'n eerste niet-verrotte kokosnoot had gevonden :p Ook had ik in m'n hostel bij Cape Trib een heel leuk koppel uit Melbourne ontmoet. Zij gaan me de hele stad laten zien als ik daar eenmaal ben gearriveerd!!! O ja, wat ook cool was: een aboriginal liet me natuurlijke tijgerbalsem ruiken. Het was gewoon een klein beetje 'gras' en het rook echt net zo sterk. Very interesting. Port Douglas is een heel schattig dorpje, met een prachtige look out. Daar was ik vaak te vinden. Tijdens sunset hingen er overal hippies rond, dus het was echt een heerlijk sfeertje.

Vanaf hier ging ik wel echt richting het zuiden reizen. Tijdens mijn eerste stop in Mission Beach deed ik mee aan een tropical fruit tasting. Ik heb HELE rare en coole dingen geproefd!!!!! Een voorbeeld is de black pomelo: deze smaakt gewoon exact naar chocola. Een ander voorbeeld is de miracle fruit: als je deze eet smaakt alles wat je eet (zelfs een lemon) de dertig minuten erna zoet! Na Mission Beach nam ik de bus en de ferry richting Magnetic Island. Het hostel was geweldig want het lag aan het strand. Elke dag ben ik om 6:00 opgestaan om zonsopgang te zien vanuit een hangmat.

Op een dag had ik met twee Duitse meiden en twee Israëlische jongens een auto gehuurd om het eiland te verkennen. Man man man, rijden in een automaat is niet zo easy als het klinkt :p Op het eiland zouden veel wilde koala's moeten wonen. En ja hoor, tijdens een wandeling kwamen we er eentje tegen, vredig aan het slaap in een boom :-) Die avond maakte een van de jongens shakshuka, een typisch Israëlisch gerecht. Het was lekker!!! Erg luxe om m'n eten weer eens voorgeschoteld te krijgen haha. Ik merkte nu trouwens pas hoe raar een G klinkt in een taal!!!! Het wordt in het Engels, Duits, Frans, etc. natuurlijk helemaal niet gebruikt, maar toen die Israëliërs samen gingen praten hoorde ik pas hoe hard het eigenlijk klinkt. Over het algemeen wordt Nederlands een hele rare taal gevonden door iedereen die ik spreek. Laatst noemde iemand het zelfs een “toddler language” :p

Ja, de vaart zit erin, want een paar dagen later ging ik door naar Airlie Beach. Vanaf hier starten alle driedaagse excursies (met een grote boot) naar de Whitsundays. Dit is een groep eilanden met extreem wit en klein zand!!!!! Het lijkt wel stof. Je kan er zelfs je tanden mee polijsten. In ieder geval, ik had een hele COOLE boot geboekt want de boot had twee grote slides (zie Facebook voor een foto). Ook had ik me weer opgegeven om te gaan duiken. Deze duik was anders dan die in Cairns, want deze keer zwommen we door echte 'koraalgrotten'!!!! Extreem bijzondere ervaring. Nu heb ik echt besloten dat ik duikinstructeur moet worden. We hadden op de laatste dag ook nog humpback walvissen gezien. Mooie afsluiter. Tsja, en de mensen die ik heb leren kennen zijn geweldig! Ik blijf ze nu ook nog steeds overal tegenkomen, aangezien iedereen naar het zuiden reist ;-)

Na Whitsundays nam ik de bus richting een plaatsje genaamd 1770 (fiy: het heet 1770 omdat James Cook in dat jaartal Australie bereikte). Vanaf hier zou ik mijn vlucht richting een onbewoond eiland pakken. Poeh, dat bleek geen normale vlucht te zijn..... deze piloot bleek namelijk nogal een sensation seeker te zijn :p Het was een vliegtuigje voor slechts vier (!!!!) personen en we gingen letterlijk (!!!!) een paar keer bijna over de kop. Het was een ge-wel-dig eiland. Zo stonden we ineens oog in oog met een twee meter grote kangoeroe INCLUSIEF baby in haar buidel!!!!!! Ook liepen er eindeloos vaak goanna's door ons kamp.... die zien er minder lief uit :-) Verder hebben we vuurtjes gemaakt, gekayakt in de zee en een barre tocht (zelfs voor jou, Berrie) van 5 uur over de rotsen gemaakt. Daar hebben we opruimdienst gespeeld want er spoelt van alles aan vanuit de zee. Soms ben ik echt niet zo trots om een mens te zijn :-( Na een paar dagen werden we weer opgepikt door onze (te) gekke piloot, om ons terug te brengen naar 1770. Daar heb ik samen met Jannik de motortocht gemaakt die ik in Darwin had gewonnen!!! Het was echt wel heel vet. Voelde me net een figuur uit Sons of Anarchy!! We moesten eerst oefenen, want het was niet makkelijk. Tijdens die fase werd iedereen die niet goed genoeg kon rijden eruit gehaald, maar gelukkig mocht ik de tocht wel doen :D We gingen tot wel 90 km/h!!!! Naast mijn duikbrevet wil ik nu ook mijn motorrijbewijs halen. 90 km/h was me namelijk nog steeds niet snel genoeg hahahhaha :p Uiteindelijk moest ik gedag zeggen tegen m'n geweldige hostel in 1770. Ik ging namelijk naar Rainbow Beach. Dit was eerlijk gezegd een immens saaie plek :p, het regende ook een hele dag, maar ik ben blij dat ik het strand gezien heb. De naam zegt het al: de duinen lijken op een soort regenboog, met kleuren varierend van wit tot zwart, en allerlei rode/gele/bruine kleuren daar tussenin (niet roze, blauw, etc. Lies :24). Zwart zand is cool.

Uiteindelijk was ik wel klaar met Rainbow Beach, en daarom nam ik de bus naar Noosa. Een aantal anderen hadden me al verteld dat ik het er geweldig zou vinden. En ja hoor, ze hadden helemaal gelijk. Toen ik aankwam zag ik direct Stefi, iemand van de Whitsundays trip, in de tuin zitten. We zijn die middag samen naar de Eumundi markt geweest. WAT EEN FANTASTISCHE MARKT. We hadden o.a. een ECHT brood gevonden. Stefi is Duits, dus zij weet ook gewoon wat lekker brood is :p Nou, dat was even genieten. De volgende dag ging ik met Elisa (:D) en Jon een lange wandeltocht maken door het national park. Veel lol gehad, want Jon is een ontzettende sarcast. Rondom Noosa is een groot riviergebied, genaamd de Everglades. Ik had besloten dat ik hier wel op een driedaagse kanotrip wilde gaan. Het was allemaal leuk om te zien, maar het komt er eigenlijk wel op neer dat het best wel saai was :p Ik ben niet gewend aan kano/kayaktochten waarbij zowat geen stroom is. Heb toch echt wat meer avontuur nodig, dus de volgende keer wordt gewoon in Nieuw-Zeeland ;) Wat wel een interessant onderdeel was: het rivierwater was helemaal zwart. Niet omdat het vies was, maar omdat het vol zat met tea tree olie – heel gezond spul. Ik heb regelmatig m'n voeten in het water laten hangen – er viel toch niet zoveel spannends te beleven :p – en het water heeft m'n voeten gewoon weer helemaal mooi gemaakt!!!!! Ze waren extreem extreem droog :-| Na die drie dagen was ik wel weer blij om in m'n hostel te arriveren. Allemaal bekenden zaten daar nog, ik kon weer een douche nemen (!!!), en ik kon weer wat later opblijven dan 19:00 :p Tijdens het kamperen werd het rond die tijd gewoonweg te frustrerend om op te blijven. Die verrekte muggen. Die dag stuurde mijn verre neef uit Melboure me een bericht: hij was ook in Noosa (wat een toeval, toch?) en wilde met me uit eten!!! Dat was een topavond!!!!

De dag erna nam ik de bus richting Burleigh Heads, een dorpje aan de Gold Coast. Dit is echt paradijs voor surfers. Hier kwam ik erachter dat ik zo'n 85 muggenbulten had opgelopen tijdens m'n kanotrip, dodelijk :p Anyway, ik heb fijne dagen gehad. Ik heb o.a. weer eens een zumbales gevolgd – dat was helemaal TOP!!! Ik mis mijn sportlessen!!! Ook ben ik – gewoon omdat het kan – een dagje gaan winkelen, haha. Tsja, en wat je dan letterlijk overal ziet zijn tattoo/piercing stores... En dan bedoel ik ECHT overal, he!!!! Een aantal dagen hiervoor was ik al door Elisa gewaarschuwd dat ik geen neuspiercing mocht nemen, maaaaaar nu was ik even een rebel en heb ik het toch gedaan hwahhahah :D Ben er helemaal blij mee.

Sinds eergisteren bevind ik me in Byron Bay. Toen ik in de bus kwam aanrijden en wat van de sfeer kon proeven voelde ik al dat dit..... mijn thuis is :-| Toen ik uitstapte werd ik meteen verwelkomd door een 70-jarige hippie man. Interessante man. We hebben twee uur zitten praten. Maar uiteindelijk belde Lilli me op dat ze me kwam ophalen: ik zou namelijk met 3 andere meiden en 2 jongens (van de Whitsundays trip) twee nachten een beach house huren, zo'n 6 km out of town. Echt een soort huiselijk gevoeltje was het ;-) Samen koken, eten, kaarten, naar het strand, de (lelijke) huishond uitlaten, etc. We zijn met z'n zessen naar de vuurtoren gelopen, een hele mooie scenic route van twee uur langs de beach cliffs. Leuke dagen!!!! Maar goed, sinds vandaag verblijf ik in het Arts Factory hostel, slechts een wandelingetje van 10 minuten verwijderd van town. Wat een geweldig hostel. Ik HOU van de sfeer, de mensen, de muziek – alles. Maar pppppfffffffff ik hou ook van Byron Bay. Er wordt bijvoorbeeld o-ve-ral yoga (op het strand) aangeboden, en ook is er zowat geen food bar of supermarkt te vinden die NIET organic is. Er wordt heel veel vega/vegan food verkocht en ik vind het geweldig. Eigenlijk ben ik ondertussen zo goed als veganist. Ik eet misschien een keer per week vis, maar dat is het dan ook wel. Ben trouwens helemaal verslaaaafd aan de kokosnootyoghurt met mango die ze hier verkopen. Deze plek is niet goed voor mijn portemonnee :D Tsja, ik vind het gewoon echt leuk, want thuis in Nederland word je meestal nog als lastig gezien als je bijv. veganist bent en geen suiker eet, maar hier vindt iedereen het geheel normaal en wordt het zelfs gestimuleerd. Ja, en de mensen hier geven gewoon echt om de wereld!!!! Ik zie overal schattige samenkomsten om bijv. over het milieu te discussiëren, en om te bedenken hoe ze de Greens kunnen steunen in de politiek. Zelfs op de deuren van elk publiek toilet zijn geweldige quotes geschreven om mensen te inspireren. Heel veel mensen lopen hier op blote voeten. Met regenboogkleding aan ;-) Kunnen jullie je voorstellen wat een ontzettend leuke sfeer dat is??? :D Op elke hoek is wel een muzikant aan het spelen, niet omdat diegene zo nodig geld nodig heeft, maar omdat hij/zij dat gewoon graag wil doen. Het voelt alsof iedereen hier elkaars vriend is. Waarom is dit niet overal op de wereld??? Later wil ik hier graag mijn eigen treehouse. Ik raad iedereen aan om dan bij me langs te komen. Zometeen ga ik terug naar m'n hostel en dan zullen ook Elisa, Marie en Laura daar zijn. Drie echt hele chille meiden die ik in Noosa heb ontmoet. En morgen!!!!!! Ga ik proberen om werk te vinden!!!!! Ik wil hier namelijk gewoon een paar weken blijven. Pfoeh, ja en dan zal ik mezelf de komende tijd ontzettend (!!!!) proberen in te houden om maar geen dreads te nemen en geen tattoos te laten zetten :-|

Nou, in ieder geval..... Ik kan wel concluderen dat ik nog altijd de tijd van m'n leven heb. Waar ik in Taiwan nog stiekem dacht dat ik waarschijnlijk al na een half jaar naar huis zou gaan, denk ik nu dat ik na 12 maanden met tranen in m'n ogen gedag zal zeggen tegen het reizen – deze reis. Ik geloof trouwens dat ik ondertussen aardig ingeburgerd ben. Ik kijk (eindelijk!!!) naar rechts ipv naar links bij het oversteken, ik gebruik raaare woorden zoals 'boodschappenwinkel' (grocery store) als ik even Nederlands spreek met het thuisfront, ik pak een vliegtuig net zo gemakkelijk als een bus, ik jaag goanna's ondertussen weg alsof het een spinnetje uit Nederland is, ik hoor constant 'Should be alright' en 'SWEET!' in m'n hoofd, ik durf de politie aan te spreken met dude en mate, etc. ;-).... OJA!!! En nog iets leuks. Ondertussen is het bekend wanneer Daaf richting Australië komt: 17 okt!!!! Ik kijk er echt naar uit om hem te zien. We gaan o.a. de Great Ocean Road doen, een trip naar Alice Springs (het rode centrum!!!!!!) doen, en we gaan Melbourne en Sydney bezoeken. Momenteel ben ik al bijna op een kwart van m'n reis. Ik vind het wel erg snel gaan, hoor.