Missch moet ik deze

Hey you!!!!! Hierbij weer een verhaaltje vanuit Australië ;-) Wat leuk dat je nog steeds geïnteresseerd bent in deze veel te lange verhalen.

De vorige keer dat ik een blog schreef was ik in Byron Bay. Nog altijd raad ik iedereen aan om naar die plek toe te gaan. Gewoon een extreem goede vibe hangt er, heel vrij!!!! Muzikanten zeggen bijvoorbeeld gedag met “Have a good day, love!”, mannen lopen er met roze nagellak rond als ze dat willen, en in het park worden regelmatig gratis workshops gegeven om bijvoorbeeld een leuk armbandje te maken. Ik heb er eentje van grasvezel gemaakt. In town kwam ik regelmatig Tom tegen – de 70-jarige hippie die me had verwelkomd toen ik de bus uit kwam stappen in Byron. Ik heb veel gesprekken met hem gevoerd. Hij zei dat hij geen kranten meer leest omdat het hem te diep in z’n hart raakt. Dat begrijp ik wel.

M'n hostel was echt top. Op dinsdagen werd er een talentenshow georganiseerd: muziek, stand up comedy, hoelahoepen… Het kwam allemaal voorbij. Verder werden er didgeridoo- en meditatielessen gegeven. En ondertussen hing de wietlucht o-ve-ral rond, zelfs ’s ochtends ;-) Trouwens!!!! Ik ben ook twee meiden uit Noordwijkerhout tegengekomen. Ze sliepen in dezelfde cottage als ik. Klein, klein wereldje. Op zich heb ik me best rustig gehouden in Byron. Heb veel dagen last gehad van keelontsteking… Gelukkig had ik mijn boek over Nirvana; daar ben ik ondertussen fan van geworden :P Het was erg leuk, want uiteindelijk kwamen Elisa, Marie-Louise en Laura – drie hele leuke meiden die ik in Noosa had leren kennen – ook in Byron aan. Daar heb ik veel tijd mee doorgebracht. Zij waren er ook toen ik jarig was!!! :-) Hele schattige kaartjes had ik ’s ochtends gekregen, ook van Megan, mijn room mate!!!! Het was een hele fijne verjaardag. Wat ook ge-wel-dig was, was de markt op zaterdag!!!!!!! Daar heb ik samen met ML en Laura wel ZES uur doorgebracht, haha. De ene creatieve stand na de andere. Ik vond het PRACHTIG. Ik zit zo te denken, Angelique, jij zou je hier ook ontzettend thuis voelen. Op de markt werden o.a. ringen verkocht die gemaakt werden van oude skateboards, en er werden magnifieke kunstwerken gemaakt van schelpen. Daarnaast was er weer overal organic en interessant eten en drinken te koop, en werd er overal muziek gemaakt. Op deze markt had ik mijn pendant ketting gekocht, eentje die ik al heel lang wilde!

Maar goed, uiteindelijk zag ik een September special om te gaan surfen vlakbij Coffs Harbour (vijf uur ten zuiden van Byron): vier dagen surfen en slechts drie betalen. However, het was al eind september en de discount zou niet meer gelden als ik in oktober zou starten. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om het te boeken. Anders zou ik SOWIESO eindeloos in Byron blijven rondhangen – het wordt de Byron Bulb genoemd. Ik werd nu gewoon even door mezelf geforceerd om weer door te gaan. Ik ben eind september dus weer in de bus gestapt. Het voelde alsof ik WEER gedag moest zeggen tegen thuis. Ik had er buikpijn van.

Godzijdank kwam ik bij een surfkamp aan waar ik me heeeel blij voelde!!! Het voelde als een grote surffamilie :-) Het kamp grensde aan het strand, dus er waren echt alleen maar surfers daar. Het was een behoorlijk heftig rooster ;-) 6:00-6:30 ontbijt, 7:30-10:00 ochtendles, 12:00-12:30 lunch, 13:30-16:00 middagles, 16:00-17:00 activiteit (zoals ocean rafting of kayaking), 18:00-19:00 dinner, en ongeveer 20:30 naar bed – waar ik nog altijd het klittenband om m’n enkel voelde zitten. Dat betekende dus twintig uur surfen in vier dagen :P Na mijn eerste les was ik meteen al EXTREEM enthousiast. Surfen is zo COOL!!!!!!! Het was echt HEERLIJK om weer fysiek bezig te zijn. Ik kreeg van m’n stereotype surf instructors te horen dat ik goede techniek en goede balans had :D – dat zal vast door m’n gedans komen – MAAR dat ik wel moest werken aan m’n timing. Ik kon misschien een van de vijf golven met succes pakken. Dat verbeterde elke dag gelukkig wel. Uiteindelijk was ik zelfs able om groene golven (dieper in de oceaan) te pakken :-) Alleen de derde dag was geen succes….. Ik had ondertussen letterlijk overal blisters, brandwonden en blauwe plekken. Mijn lichaam was OP en mijn hoofd was dizzy door de zon. MAAR ik moest en zou goed leren surfen :P dus ik bleef toch doorgaan. Sommigen sloegen lessen over, maar dat begrijp ik dan niet zo goed. De derde dag waren er hele gevaarlijke zogenaamde dumping waves. Dit was niet leuk. Het was gewoon oprecht eng. Tijdens de middagles had een bizar hoge golf me op zo’n manier onder water meegesleurd dat ik gewoon… ECHT het gevoel had dat ik ging verdrinken. Hoe eng moet een tsunami dan wel niet zijn?????? Na die “washing machine”, zoals ze dat noemen, moest ik gewoon echt bijna huilen toen ik net weer boven water was gekomen :P Ik nam toen even vijf minuten een break. Daarna ging ik er weer in!!!! Maar het was nog steeds m’n dag niet, want 20 minuten later ging ik met de neus van m’n board het water in, waardoor ik naar voren gleed en m’n board de lucht in vloog. Die kwam toen keihard op m’n hoofd terecht. WEER het water uit, want ik zag zwart. Al met al niet de beste sessie :P Ik ben die avond om 19:00 naar bed gegaan :P De vierde en tevens laatste dag was weer net zo leuk als de eerste en tweede dag. Ik heb – voordat de lunch begon – een chill uurtje yoga gedaan met Tim en Adam. Die dag waren de waves helemaal geweldig. Ik had trouwens van een room mate gehoord dat ik in m’n slaap aan het praten was… Dat is in principe niets nieuws, maar nu was het in het Engels!!! Niet handig :P

Vanaf 4 oktober zou er een beetje een ander tijdperk aanbreken. Vanaf deze datum zou ik namelijk allemaal bekenden gaan bezoeken! Die avond nam ik de bus naar Urunga, slechts een half uur bij het surfkamp vandaan. Daar ging ik op bezoek bij Sjoerd en Aditya. Sjoerd is een broertje van mijn oma. En ooooooooh wat was dat duidelijk te zien!!!! Ze lijken lang niet in alles op elkaar, maar sommige hele specifieke gedragingen/grapjes/movements waren echt bij-zon-der similar. Erg leuk om te zien. Ik voelde me erg thuis. Het was een heel leuk huis tussen hele mooie hoge bomen. De eerste twee nachten heb ik minstens tien uur geslapen. Ik moest geloof ik echt even bijkomen van het surfen :P Poeh, maar wat een luxe was het. Ik had zelfs een badjas gekregen!!! Op een dag zijn we naar Dorrigo National Park geweest, een dry rainforest. Best wel gek eigenlijk, een dry rainforest. De combinatie van die twee woorden samen kloppen niet helemaal toch? We hebben een mooie wandeling gemaakt en we hebben jeu de boules gespeeld – iets wat ik onmogelijk kon winnen van deze twee!!!! Daarna hebben we geluncht in een gezellig café in Dorrigo. Sjoerd en Aditya zijn allebei heel druk bezig met muziek, dat vind ik persoonlijk heel cool. Ze organiseren concerten en spelen zelf ook. Het was heerlijk om zo’n beetje de hele dag door pianomuziek te horen. Het was heel huiselijk en dat vond ik wel weer eens een heel prettig gevoel. Bijvoorbeeld ’s avonds een boek lezen in schimlicht met op de achtergrond het geluid van een vaatwasser :P Dat had ik in geen maanden gehoord!!! Misschien is dat heel raar, maar ik vind het wel een relaxt geluid. Poeh, ik heb ook heeeeerlijk gegeten en gedronken. Basil tea uit eigen tuin, zelfgemaakte muesli en brood, heerlijke salades, frittatta’s, en ook juices gemaakt van fruit en groenten. Ze hebben eeeeeeindeloos veel citroenen in de tuin, dus op een dag heb ik samen met Aditya citroenlimo gemaakt en in wijnflessen gedaan, met daarop een leuk etiket. Ik heb later een grote tuin nodig en dan wil ik heel graag hetzelfde doen :-)

Vijf dagen later kwamen kennissen van m’n opa en (andere) oma me ophalen, Frits en Riet. Zij woonden zo’n 50 kilometer de outback in, en hadden 200 ha aan eucalyptusbomen :P Het was een mooi huis – geheel op zonne-energie, inclusief een openhaard en vier honden erbij!!! Die openhaard was echt nodig, want rond vijven werd het altijd koud daar. Naast het huis was een hele grote moestuin!!!! Awesome. Samen met Riet ben ik naar de Ebor falls en Armidale – de hoogste stad in Australie – geweest. De dag erna hebben we met z’n drieen naar Lucifer’s Thumb gewandeld, wat echt een prachtig uitzicht opleverde, en we zijn ook op bezoek geweest bij de buren, 25 kilometer bij het huis vandaan… Die buurvrouw bleek een hele bijzondere vrouw te zijn. Iedereen die ook maar in de problemen zit mag bij haar komen wonen voor onbepaalde tijd. Het was wel interessant om met haar te praten. Leuke dag was dit!!!!!! De volgende dag was er iets cools ;-) We waren aan het ontbijten op de veranda, toen we ineens de honden keihard hoorden blaffen. Toen we naar beneden keken zagen we daar de twee kleine honden vechten met een giftige zwarte slang!!!!!!!!!! Dat was BIzAR om te zien!!!! Die slang sprong als een malle de lucht in!!!! Frits riep de honden snel terug en op dat moment sneakte de slang snel weg. Impressive!!!! Die middag kwamen Sjoerd en Adit me weer ophalen. Het was erg leuk, want Adit weet heel, heel veel van planten, bloemen, groenten, etc. en daardoor kon ze Riet zelfs uitleggen wat er allemaal in haar tuin stond. We hebben de blaadjes van oranje bloemetjes gegeten :-) Dat smaakte naar peper! We mochten sla en artisjokken meenemen van Riet, heel leuk! Ah, ik wil ook ECHT heel graag een moestuin later. Liever een klein huis en een grote tuin dan andersom. Die avond heb ik geskyped met oma!!!!! Fijn om haar te zien en spreken en Sjoerd leek het ook leuk te vinden. De laatste dag dat ik bij Sjoerd en Adit was hebben we een autorit door het gebied gemaakt en heb ik hele mooie dingen gezien! Het dorp waar ze vlabij wonen, Bellingen, is een heerlijke plek. Het schijnt een aparte mix te zijn van hippies en oude rasechte Australiers. ’s Avonds hebben we een movie night met pizza gehouden ;-) We hebben de Whale Rider gezien, een film over de Maori’s in Nieuw-Zeeland. Echt een aanrader. Toen ik die avond met de nachtbus wegreed was ik weer net zo misselijk als toen ik Byron verliet. Sjoerd en Adit zijn gewoon twee hele fijne mensen.

De nachtbus was geen feest :P Gewoon geen seconde geslapen. Maar goed, om 7:30 was ik dan eindelijk (weer) in Sydney. De CBD van Sydney is niet leuk. Tenminste, dat vind ik o:-) Het is vol met Chinezen die je niet aankijken. Ik vind dat ongezellig :P In ieder geval, ik had om 16:00 een vlucht naaaaaar… MELBOURNE!! Een stad waar ik al een tijd lang onwijs naar uit had gekeken :D Maar!!!!! Eerst moest ik nog even een probleempje op de airport overkomen… Uhhhh, want ik had mijn Taiwanese scherpe mes in mijn handbagage laten zitten… Dit was echt, echt niet best. Ik liep nog geheel onwetend de douane door – ikzelf piepte niet toen ik door de poort liep – maar toen ik op mijn tas aan het wachten was keken twee mannen me tegelijkertijd ineens STRAK aan. En toen wist ik het meteen: mijn mes. Echt, mijn temperatuur liep in een seconde geloof ik wel op naar veertig :P Vervolgens liepen ze allebei heel serieus op me af en vroegen ze of ik met hen mee wilde lopen. Dat was natuurlijk geen vraag maar een bevel :P Ahhhhhhh wat was dit erg!!!!! Hwahahahhahaha (ja, nu kan ik er wel om lachen). Ze stelden me allerlei vragen – ook vragen die ECHT nergens op sloegen :P – en ik haperde de antwoorden maar een beetje uit m’n mond. Thank god lieten ze me uiteindelijk gaan. Dit gebeurt me niet nog een keer o:-)

Eenmaal aangekomen in Melbourne wachtte mijn moeders neef Leo me op. Erg leuk gevoel om weer eens opgewacht te worden op een airport :D En ook leuk dat hij iets meer dan 30 jaar geleden hetzelfde voor mijn moeder had gedaan. Leo bracht me naar Jess, Andrew (Leo’s zoon) en George. Zij wonen 3 km van het centrum van Melbourne, dus het was een prachtplek om Melbourne te kunnen verkennen. George is een hilarische Franse bulldog. Hij is een grote bundel enthousiasme :P Hij is simpelweg awesome, net zoals Andrew en Jess zelf trouwens. We gingen die avond meteen uit eten om mij te verwelkomen!! Lief!! Toen, na 40 uur wakker te zijn geweest, ging ik heerlijk slapen :-) Andere reizigers hadden me al verteld dat ik Melbs geweldig zou vinden. Ik ben niet bepaald een stadsmens, maaaaar inderdaad, Melbourne is helemaal het EINDE!!!!!!! Het is schoon, relatief rustig, er zijn fietspaden (!!!!!!!), er is ruimte, de architectuur is zoveel mooier dan overal else in Australië, er is art en muziek all around, en zo kan ik nog wel even doorgaan. De bibliotheek was gewoonweg PRACHTIG. Al met al, ik kon in deze stad echt weer even m’n culturele hart ophalen :P De koffie in de kleine cafeetjes is HEERLIJK.

17 oktober ben ik met Jess en Andrew uit eten geweest bij een ontzettend leuk vegan restaurant, great vibe daar, om daaaaaarnaaaaa…… Daaf op te halen bij de airport!!!!! Heel leuk om hem weer te zien!! Hij moest vanwege z'n enorme jetlag wel snel naar bed :-) De volgende dag zijn we naar een bijzondere markt geweest in een nog bijzonderder gebouw, en we hebben een bbq gehad met Troy erbij! Herinneren jullie Troy nog? Dat is m’n achterneef waarmee ik in Noosa uit eten ben geweest :-) Hij was daar toevallig toen ik er ook was. Die zondag zijn we naar een bbq in Lilydale geweest, waar Leo en Karen wonen. De zus van mijn oma was daar ook!! Die zijn nog altijd twee druppels water. Met haar 93 jaar oud is ze echt ontzettend COOL. Zelf krijg ik juist van iedereen te horen dat ik exact m'n moeder ben :P In ieder geval, het was een fijne dag!!!! De dag erna was Daafs verjaardag. We zijn de stad in geweest , hebben geluncht aan de rivier, en zijn ’s avonds bij de Italiaan gaan eten met Andrew en Jess. De dagen erna is Daaf met Leo op een zakentrip gegaan en ben ik aan de computer gekluisterd geweest. Ik moest namelijk ein-de-loos veel dingen organiseren voor de komende weken/maanden. Ik heb o.a. een auto gehuurd zodat Daaf en ik naar Adelaide kunnen reizen tussen 2 en 9 november. Ik moet gaan rijden, want je moet > 21 jaar oud zijn, dussssss dat wordt nog interessant. Daaf kan veel beter rijden :P Maaaaaar het komt wel goed!!!!!! Ook heb ik van alles voor Nieuw-Zeeland geregeld, waar ik PRECIES over een maand naartoe ga vliegen!!!! Daar blijf ik 38 dagen. Dan vlieg ik 3 januari naar Indonesie ennnnn dat issssss waaaarrrrrrrrr ik mijn grote vriend ELISA weer ga zien!!!! Nu zit ik te denken om – als Elisa weer terug naar Nederland is – zo’n drie/vier weken te helpen bij een community in Indonesië. Op een eiland genaamd Sulawesi wordt er gevraagd naar iemand die wil helpen met organic farm work, die de kids van de community Engelse les wil geven, en die een aantal volwassenen Franse les wil geven. NOU……. Ik kon m’n enthousiasme niet op toen ik daarover las :P Sounds amaze.

Ondertussen verblijven Daaf en ik sinds gisteren in Inverloch, het strandhuis van Leo en Karen, zo’n twee uur rijden bij Melbourne vandaan. Het is hier heerlijk!! We mogen de fietsen (FIETSEN!!!!!!!!! IK MIS MIJN FIETS!!!!!!!!) en de auto lenen wanneer we maar willen zodat we de hele omgeving kunnen verkennen :D Twee hele fijne mensen. Vandaag zijn Daaf en ik een tocht langs de kust gaan maken. We hebben plekken gezien waar dinosauriërs geleefd hebben en waar de fossielen dus nog steeds te vinden zijn. De komende dagen gaan we Wilsons Prom National Park bewandelen, we gaan naar Phillip Island om pinguïns te zien, haha, en ik ga in ieder geval dus ook heel veel fietsen. 2 november gaan we richting Adelaide, en 10 november gaan we vanaf daar op een georganiseerde trip naar Alice Springs – het rode centrum. De 20e vliegen we naar Sydney en daar gaan we de Blue Mountains bekijken. Tsja, en dan vliegt Daaf de 24e naar huis en dan ga ik naaaarrrrrr NIEUW-ZEELAND!!!!!

Cheers